Αναπολώντας, διαπιστώνω ότι έχω ζήσει και δύσκολες προσωπικές στιγμές, που παραμένουν στα συρτάρια της μνήμης μου.
“Σκιά μου και καλή μου φίλη
τώρα που ζεις μόνη και ξένη
ποια μοίρα σε φίλησε στα χείλη
σκιά μου τόσο κουρασμένη…
θα ‘μαι για πάντα η αδελφή σου.
*
Πάλι αγάπες θα ξανανθίσουν
γιατί τ’αξίζεις να σ’αγαπήσουν.
Πάλι ο ήλιος θα αχνοφανεί
να πει καλημέρα μ’ένα φιλί…”
~Μίκα Μαυρογιάννη~